سوء استفاده از داده‌های شخصی برای جعل اسناد در حال افزایش است. علاوه‌بر این، اخیراً نشت داده‌های شخصی کاربران از سرویس‌های مختلف در حال افزایش است. طی چالش‌هایی که در عصر تحول دیجیتال رخ می‌دهد، انتظار می‌رود فناوری از اکوسیستم دیجیتالی حمایت کند که استفاده از آن برای عموم امن‌تر و راحت‌تر باشد.

طبق گزارش سال 2021 از IBM، میانگین هزینه‌های ناشی از نشت داده به 4.24 میلیون دلار در هر حادثه طی سال 2021 رسیده است. این رقم بالاترین میزان در 17 سال گذشته محسوب می‌شود. به نظر می‌رسد تغییر سریعی که شرکت‌ها در مسیر تبدیل کار حضوری به دورکاری اعمال کرده‌اند؛ در طول همه‌گیری منجر به نشت بیشتر و بدخیم‌تر اطلاعات شده است. جالب است بدانید در مواردی که دورکاری باعث وقوع چنین حادثه‌ای می‌شود در مقایسه با مواردی که در این گروه بدون فاکتور دورکاری اتفاق می‌افتند 1 میلیون دلار بیشتر خسارت ایجاد می‌شود (4.96 دلار در مقابل 3.89 میلیون دلار).

خبر خوب اینکه روش‌های مدرن هزینه‌ها را کاهش داد!

استفاده از هوش مصنوعی، تجزیه‌وتحلیل امنیتی و کریپتوگرافی (رمزگذاری داده‌ها) سه عامل برتر کاهش‌دهنده، برای خسارات وارده بودند. آمار مورد اشاره نشان‌ داده، استفاده از روش‌های مدرن در شرکت‌ها، بین 1.25 تا 1.49 میلیون دلار باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های جبران خسارت شده است. به عنوان مثال: سازمان‌هایی که رویکرد ابری ترکیبی را پیاده‌سازی کرده‌اند، هزینه‌های نشت داده کمتری (3.61 میلیون دلار) داشته‌اند.

یکی از نمونه‌های فناوری که می‌تواند این چالش را حل کند، تأیید هویت بایومتریک برای محافظت از هویت دیجیتال شما است. این فناوری چگونه برای جلوگیری از جعل داده‌های شخصی کار می‌کند؟ برای پاسخ به این سؤال اساسی، در ادامه‌ی این مقاله با ویدا وریفای همراه باشید.

تأیید بایومتریک چیست؟

فناوری تأیید بایومتریک انتخاب مناسبی برای جلوگیری از جعل و سرقت هویت است زیرا این فناوری دارای چندین فرآیند امنیتی است: تأیید، احراز هویت و مجوز کاربری. هدف این سیستم، تأیید هویت دقیق افراد است که می‌تواند هویت مورد ادعای هر شخص را به‌درستی اثبات کند.

راستی‌آزمایی با استفاده از المانهای بایومتریک، فرآیند تأیید هویت با استفاده از ویژگی‌های زیست‌شناختی، ویژگی‌های فیزیکی یا رفتار یک فرد است. برای مثال می‌توان به اسکن چهره‌، حرکات یا آنچه در دست کاربر است، جهت ورود به یک حساب اشاره کرد.

چگونه تأیید بایومتریک می‌توانداز جعل داده‌های شخصی جلوگیری کند؟

هفت روشی که احراز هویت مبتنی بر پارامترهای بایومتریک میتواند از جعل دادههای شخصی جلوگیری کند

تأیید بایومتریک می‌تواند از جعل داده‌های شخصی به روش‌های زیر جلوگیری کند:

  • فرآیندهای احراز هویت و صدور مجوز ورود را بهبود می‌بخشد.

همه‌ی داده‌های احراز هویت بایومتریک برای استفاده از حساب‌های کاربری، مختص یک نفر هستند و توسط دیگران قابل جعل نیستند. برخلاف رمزهای عبور، ویژگی‌های بایومتریک را نمی‌توان فراموش کرد، گم کرد یا به‌راحتیبه راحتی کپی کرد.

هنگامی‌که داده‌های بایومتریک شما ذخیره شد، تنها چیزی که نیاز است یک اسکن است. هیچ رمز عبوری لازم نیست. سرور برای صدور مجوز دسترسی، مقایسه و تجزیه‌وتحلیل خواهد کرد که آیا داده‌های بایومتریک کاربر با داده‌های ذخیره شده مطابقت دارد یا خیر و بعد از تأیید، به کاربر اجازه دسترسی می‌دهد.

  • حداکثر حفاظت از هویت دیجیتال را تضمین می‌کند.

کاربران از مراجع خدماتی انتظار دارند که بتواند از هویت آن‌ها محافظت کرده و امنیت کامل داده‌های آن‌ها را تضمین کند. تکنیک‌های رمزگذاری در بایومتریک، تکثیر داده‌های بایومتریک را برای افراد خارجی دشوار می‌کند و از جعل یا سرقت داده‌ها جلوگیری می‌کند علاوه بر این دسترسی به حساب کاربری تنها در صورتی ممکن می‌شود که داده‌های بایومتریک توسط هوش مصنوعی تأیید شوند، در غیر این صورت امکان ورود به حساب کاربری ممکن نخواهد بود.

  • فرآیند تراکنش‌های آنلاین را ساده می‌کندمی کند.

سیستم تأیید هویت بایومتریک مزایای مختلفی را ارائه می‌دهد که آن را برای هر فرآیندی که نیاز به ضمانت‌های امنیتی دارد مانند تراکنش‌های آنلاین، به یک گزینه‌ی ایده‌آل تبدیل می‌کند. یک سیستم تأیید بایومتریک که در حساب یا سایتی که در آن تراکنش انجام می‌دهید یکپارچه شده، به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به وارد کردن اطلاعات بانکی و کارت اعتباری به حساب خود دسترسی داشته باشید و یا محصولات و خدمات مورد نیاز خود را خریداری کرده و با اسکن چهره از طریق تلفن همراه خود، پرداخت‌های آنلاین را انجام دهید.

  • برای کسانی که اغلب رمزهای عبور را فراموش می‌کنندمی کنند، ایمن و کاربردی است.

رمز عبور یا شماره شناسایی شخصی (PIN) یک سیستم قدیمی برای تأیید هویت است که اگر در جایی نوشته نشود به‌راحتی فراموش خواهد شد و نوشتن آن خطر سرقت دسترسی را افزایش می‌دهد. امّا در احراز هویت تصویری صرفاً با استفاده از داده‌های بایومتریک که مختص فرد است، (مانند اجزای چهره) امکان تأیید هویت فراهم می‌شود.

  • تمام فعالیت‌ها را ثبت میکند.

فناوری تأیید هویت بایومتریک می‌تواند تمام فعالیت‌ها را به‌دقت ثبت کند زیرا یک سیستم رایانه‌ای مجهز به هوش مصنوعی آن‌ را انجام می‌دهد. این بدان معنی است که هر ورودی و خروجی را می‌توان به‌راحتی شناسایی کرد.

  • فقط برای یک نفر قابل دسترسی است.

امنیت برای هویت افراد مهم‌ترین امر در فضای مجازی است. مشتریان خدماتی را انتخاب می‌کنند که بتواند امنیت هویت آن‌ها را تضمین کند. داده‌های هر شخص با تأیید بایومتریک منحصر به همان فرد است زیرا فقط یک نفر می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد.

  • بدون نیاز به همراه داشتن مدارک فیزیکی به‌راحتی قابل دسترسی است.

سهولت دسترسی با استفاده از تأیید هویت بایومتریک ممکن است به این دلیل اتفاق بیفتد که کسی نیازی به همراه داشتن ابزارهای تأیید مانند کارت یا سایر دستگاه‌ها ندارد. به عنوان مثال هویت شما را می‌توان به سادگی از طریق تشخیص چهره تأیید کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *